Een goudgevulde akker
ter hemel grijpende aren
ruw materiaal voor de bakker
schoonheid voor ogen die staren

Opgetaste schoven
zinderend onder de late zon
onafzienbare kerkhoven
goud verdween toen de oogst begon

Een verdwaalde klaproos
ontvouwt haar rode pracht
vult de leegte voor een poos
totdat het koren weer lacht

Een platgereden land
waar ooit de kloeke aren verrezen
de boer deelde met mij een band
liet mij het mooiste boek over de natuur lezen


© Ron Vos, 2017