Verhuld door een eeuwige mist
geplant op een versteende wee van moeder aarde
groeit een kil koninkrijk, verscholen en onbetwist
een rustplaats voor de gelukkige die de sleutel vergaarde

Sierlijke zwanen bedrijven de liefdesdans
slaan deuken in de maagdelijke sneeuw
kristalheldere beekjes vormen de ambiance
voor het spel van de tere zwaan en de machtige leeuw

Koppels voor het korte, maar intense leven
mild geregeerd door Rowa, de onsterfelijke
wachten zij gelukkig op het laatste gegeven
de bloedstollende aanval van de leeuw, de verderfelijke

Ik speur naarstig naar de sleutel van de berg
wens te delen in trouw, liefde en zekerheid
verkies in de strenge winter te sterven op de Zwanenberg
boven voort te leven in vrees en machteloosheid ...


© Ron Vos, 2017