Ingebed tussen zilverdragende stranden
rust een groene parel temidden van de onmetelijke oceaan
geschapen door onzichtbare, vaardige handen
slechts aanschouwd door zon en maan

De fluisterende stem van de wind
vormt het klankbord voor talrijke geluiden
flonkerende beekjes kronkelend in een lang lint
de lucht zwaar van zoet geurende kruiden

Betoverende vlinders vertonen een gracieuze dans
kleurige kwetsbare pracht in een oneindige baan
de nietsontziende mens miste een kans
roerde deze idylle met geen vinger aan ...

Over zilverdragende stranden
klinkt de fluisterende stem van de wind
ingetogen verhaalt zij over verre landen
waar parels verpulveren onder de moker van een schrikbewind


© Ron Vos, 2017