De duivel sloop in een rein hart
plantte er zijn vruchtbaar zaad
verteerde het laatste zuiv're part
en vulde het met onvervalste haat

De duivel schonk gul zijn raad
leidde een onbevlekte ziel ten gronde
oneindig groter is het gruwelijk kwaad
dan de omvang van de toegebrachte wonden

De duivel drong diep door in het bloed
verwarde een ooit zo helder brein
te grijpen naar een spuit vergt weinig moed
de roes altijd een bittere voorbijgaande schijn

Een onwetend mens liet de deur open
op een dieptepunt in zijn prille leven
besloot zijn hart en wil te verkopen
aan één van de duivels die rond ons zweven


© Ron Vos, 2017