Hoorn, schone stad aan het Hop
voormalig centrum van bruisende nijverheid
de Hoofdpoort als vizier op het ruime sop
blijvend gedenkteken aan een ver vervlogen tijd

Hoorn, mooie stad aan het Meer
stilstaand bij je rijke historie
leg ik mijn hart neer
in de schoot van je onvolprezen glorie

Hoorn, fijne stad achter de dijk
havenstad van heden en weleer
jouw wateren doorstaan ied're vergelijking glansrijk
en bekoren mij telkens weer

Hoorn, mijn stad, mijn thuishaven
geen pen vermag jouw schoonheid te beschrijven
geprezen zijn de handen die je vorm gaven
de vergeten scheppers van iets dat eeuwig zal blijven.


© Ron Vos, 2017